Wie diepe afgronden vreest, kiest beter een andere wandeling, maar buiten dat is de klifwandeling in het natuurgebied Los Acantilados Maro – Cerro Gordo zeer aanbevelenswaardig. Je kijkt neer op verscholen baaien waar schuimende golven vervaarlijk steile rotsen kussen en geniet van panorama’s die mooier zijn dan welke ansichtkaart dan ook. Eenmaal uitgewandeld, koel je af met een plons in de golven of met een drankje op een van de idyllische strandjes die er liggen.
Tekst & foto’s: Else Beekman
Het natuurgebied omvat kleine baaien die op natuurlijke wijze van elkaar worden gescheiden door kliffen van zeker honderd meter hoog en indrukwekkende rotspartijen in het water. De route leidt je langs terrasvormige boomgaarden, oude christelijke en Arabische wachttorens zoals Torre de Maro, Torre del Río of Torre de la Miel. Van hoog op de duizelingwekkende kliffen krijg je steevast de mooiste perspectieven op dit stukje Mediterrannee. Dat de baaien verscholen liggen en in het hoogseizoen niet goed met de auto bereikbaar zijn, houdt de massa van deze stranden weg. Die zijn dan ook compleet anders dan het clichébeeld dat je wellicht hebt van een strand aan de Zuid-Spaanse costa.
Onze prachtige route verbindt de twee stranden Playa del Cañuelo, nog in de gemeente Nerja, en Playa Cantarriján in de provincie Granada. Uit de informatie vooraf begrepen we dat de hele route bestaat uit comfortabele paden en dat deze goed te doen is voor gezinnen met kinderen. Na afloop hebben we daar toch onze twijfel over. Net voor het midden liepen we verkeerd, vanwege niet al te duidelijke route-aanduidingen. Noodgeddwongen transformeerden we onszelf in halve berggeiten. Met handen en voeten klampten we ons zo nu en dan vast aan grote stenen of een verdwaald boomstammetje tegen de steile helling, die verder alleen maar losliggend gesteente bood, dat van onder onze voeten enthousiast de diepte in gleed. We waren op dat moment erg blij dat de kinderen lekker thuis zaten.
De route
Onze circulaire route begint op de parkeerplaats van Playa Cañuelo. Het wandelingetje omlaag naar het strand van één kilometer biedt direct al mooie vergezichten. De route is totaal 6,5 kilometer lang, dus goed te combineren met een bezoek aan een van de stranden. We lopen door een groen, landelijk gebied met nog wat huizen. Halverwege nemen we links een smal pad dat ons zigzaggend naar het strand leidt. Daar ziet het eerste restaurant er aantrekkelijk uit onder schaduwrijke bomen waarvan het groen mooi contrasteert met het blauw van de zee en lucht. Aan de oostkant van dit strand, bedekt met grof grijs zand en kiezels, begint het smalle pad omhoog de kliffen op. Na slechts eventjes klauteren over een steil paadje hebben we een mooi vogelperspectief op de baai waar we net vandaan komen. In totaal zullen we driehonderd meter klimmen en ook weer driehonderd meter dalen. We maken een kleine lus naar de Torre Calet, een van de vele wachttorens van waaruit de kust werd bewaakt tegen aanvallen van piraten.
Onderweg moeten we goed opletten geen routemarkeringen te missen. Die zijn hier en daar wat vervaagd, maar worden afwisselend gevormd door rode en witte strepen die de GR-92 (Senda del Meditarráneo) aanduiden en blauwe stippen die op grote stenen zijn geschilderd. Bij splitsingen waar we twijfel voelen over wat het juiste pad is, wordt het niet-juiste pad aangegeven door kleine barrières gevormd door rijtjes of stapeltjes stenen. De enige andere wandelaars die we tegenkomen doen een vervaarlijke afdaling met volle strandtassen, koelbox en parasol naar een piepklein strandje dat we diep beneden ons zien liggen. Cala Doncella is – als je het aandurft – gegarandeerd een idyllisch privéstrand. Tenzij andere avonturiers het per kajak hebben weten te bereiken.
Wij lopen door langs pijnbomen, mediterraan struikgewas en zien de volgende toren Torre Caleta uit de zestiende eeuw voor ons opdoemen. Hier wandelen we even heen. Zittend voor de in 2008 gerestaureerde toren verlustigen we ons aan het werkelijk beeldschone uitzicht over de grillige kust. De bovenkant van de grijze kliffen is bedekt met helder groen. De witte schuimkoppen in het water dat dichter bij de rotsen azuurblauwe tonen aanneemt, vervolmaakt ons beeld dat prachtige foto’s oplevert. We lopen door over het smalle pad en genieten van de fabelachtige panorama’s, het gezoem van bijen, om ons hoofd heen fladderende vlinders en de weelderige begroeiing in deze tijd van het jaar (begin juni). Als het pad afbuigt naar links zien we diep beneden ons Playa Cantarriján liggen. Een aanlokkelijk zicht en we belonen onszelf dan ook met een drankje op het terras van chiringuito La Barraca.
De stranden
Het water bij Playa del Cañuelo en Playa Cantarriján is zo helder dat je bij rustig water tot ver in zee de bodem kunt zien. In de buurt zijn talloze onderwatergrotten, zoals de grot van de Genoveses en die van Cajilla. Deze trekken elk seizoen veel duikers en snorkelaars aan die er per kajak naar toe gaan om er het onderwaterleven te bewonderen. Playa del Cañuelo ligt 13 kilometer ten oosten van Nerja en is de drukstbezochte van de twee stranden die we vandaag aandoen. Dit is eenvoudiger te bereiken dan Cantarriján. Vanaf de parkeerplaats boven rijdt in het hoogseizoen een microbus heen en weer. Al is de kilometer omlaag prima lopend te doen als je daarna toch kunt afkoelen in het heldere water van de Middellandse Zee. Op de parkeerplaats staat een informatiebord over de korte route naar beneden. Het gaat hier om een fragiel stukje kust van zeer specifieke ecologische waarde. Op het strand liggen twee restaurants en er zijn ligbedden te huur.
Playa Cantarriján is een naturistenstrand. Behalve in het hoogseizoen kun je hier wel met de auto tot aan beneden rijden. In juli en augustus is daarvoor een busje dat je voor een paar euro met al je spullen van en naar je auto vervoert. Het strand heeft twee delen. Eentje met ligbedden en twee strandtenten en het oostelijke gedeelte is voor nudisten gereserveerd.
Natuurgebied Acantilados Maro-Cerro Gordo
Het natuurgebied Acantilados de Maro-Cerro Gordo loopt van Torre de Maro in Nerja tot de Cazaida-kreek in Almuñécar (Granada). Het beschermde gebied omvat een twaalf kilometer lange, smalle kuststrook waarvan 395 hetare land is en 1.415 hectare water. De ruim honderd meter hoge kliffen worden bekroond door indrukwekkende plateaus en daaronder liggen rotsachtige zeebodems aan kleine baaien met idyllische stranden. Sommige hiervan zijn vrijwel ongerept. Vanwege het ecologische belang werd dit natuurgebied door de Verenigde Naties uitgeroepen tot een speciaal beschermd gebied van Mediterraan belang (SPAMI). Er zijn diverse beschermde en schaarse plantensoorten te vinden en grotten die de thuisbasis zijn van de zeegrassoorten posidonia en zostera. Dit levert een rijk onderwaterleven op met sponzen, koraal en kreeftachtigen. Dankzij de vijf bakentorens en het Áquila-aquaduct hebben de kliffen van Acantilados de Maro ook een grote culturele waarde.
Hoe kom je bij het begin van de route
Neem vanaf de ‘nieuwe’ snelweg A-7 de afslag naar La Herradura. Volg de weg naar beneden naar de kust en neem de N-340 richting Malaga. Je keert dus parallel aan waar je vandaan komt terug, maar dan dichter langs de kust. Na ongeveer vijf kilometer wordt de afslag Paya del Cañuelo duidelijk aangegeven. Je kunt ook afrit 295 bij Nerja nemen om dan verder over de N340 tot je na ongeveer 14,5 kilometer bij een rotonde komt. Hier sla je rechtsaf het weggetje in en volgt het bord Playa del Cañuelo.
