Er zijn maar weinig stranden in Spanje waar niet op z’n minst een kiosk met wat plastic stoeltjes staat. Langs de toeristische costa’s zijn de traditionele ‘chiringuitos’ uitgegroeid tot restaurants, hippe bars en luxe beach clubs. Voor wie zijn voeten niet aan het hete zand wil branden maar wel onder het genot van het geluid van de branding naar verre horizonten wil staren, is er keuze te over.
Voordat naar het strand gaan een officiële vrijetijdsbesteding werd, was de strook zand langs de zee het domein van vissers. Aan het begin van de vorige eeuw kwamen daar de eerste slimme ondernemers bij: vanaf een simpel tafeltje verkochten ze broodjes en koffie met brandewijn aan de terugkerende vissers. Al snel werden daar wat stoelen en een afdakje bij gezet: de chiringuito was geboren. In Sitges aan de Costa Brava claimen eigenaars de oudste strandbar te hebben. De naam zou uit Cuba komen, koffie met een likeurtje zou daar een ‘chiringuito’ heten.
Maar in Barcelona bestond lang voor die tijd al een Bar Chiringuito in de haven. Het was de plek waar reizigers uit Latijns Amerika hun eerste drankjes aan wal dronken.
En in de visserswijk El Palo Málaga hadden deze strandtentjes een andere naam: de ‘merendero’ Bewoners van de huizen aan het strand bouwden in 1860 al hun veranda om tot terrasjes met schaduw waar de vissers konden eten. Alles werd in huis bereid, alleen de sardientjes werden op het strand geroosterd.
Toeristische naam
In de jaren vijftig kwam het nationale toerisme op gang en toen werd het woord chiringuito overal ingevoerd. Net als de gewoonte om citroen bij vis te serveren, de oorspronkelijke kustbewoners hebben die gewoonte altijd als vloeken in de kerk beschouwd. Biertjes, hippe cocktails en salades met geitenkaas werden aan de kaart toegevoegd en de eenvoudige chiringuito werd op veel plaatsen een trendy restaurant of beach bar.
De liefhebbers van luxe kunnen tegenwoordig vanaf een groot bed op het strand een fles gekoelde champagne bestellen of dansen op trendy muziek bij een chique beach club.
Herinnering aan vroeger
De eenvoud van de chiringuito mag dan verdwenen zijn, de essentie is hetzelfde gebleven. De geur van vis en de zilte zee vermengd met factor 50 nodigt uit tot een paar uur relaxed genieten met zand tussen je tenen.
