De schitterende omgeving van Málaga leent zich goed voor het maken van boeiende trips met de auto. Van de talloze mogelijkheden die er zijn leek het ons leuk om het proeven en kopen van zoete Málagawijn te combineren met een lunch in Comares en een stadswandeling door de provinciestad Vélez-Málaga. We besloten een mooie rit door de Montes de Málaga te maken, de Bodega Antigua Casa de Guardia te bezoeken, te lunchen in het schilderachtig mooie en witte bergdorp Comares en vervolgens te stoppen voor een stadswandeling en koffie in Vélez-Málaga.
Tekst & foto’s: Else Beekman
Slingeren door de Montes de Málaga
Wie aan wagenziekte lijdt kan beter iets anders gaan doen of de route wat aanpassen. De weg A-7001 die ten oosten van Málaga de bergen in gaat richting OlÃas, heeft nogal wat bochten. Dat maakt deze route naar Comares zeker niet de snelste maar wel de mooiste. Zodra we de N-340 net voorbij de wijk El Palo in het oosten van Málaga verlaten om richting OlÃas en Comares te rijden, winnen we snel aan hoogte en zien we Málaga krimpen in de diepte. De containerschepen voor de kust lijken steeds meer op luciferdoosjes en de ‘Tetas de Málaga’ die we ooit beklommen en waarover we schreven in een eerdere editie van ESpecial Life, zien er nu uit als twee minuscule heuveltjes. Gelukkig zijn hier en daar parkeerhaventjes langs de weg aangelegd voor wie net als wij even stil wil staan bij de fraaie weidse uitzichten of die wil fotograferen.
Ruim vijf minuten nadat we het gehucht OlÃas zijn gepasseerd, zien we rechts van de weg Bodega Antigua Casa de Guardia liggen. De witte gebouwen blinken ons tegemoet in het felle zonlicht van het einde van de ochtend. De wijnstokken hebben hun herfstpak aan en de druiven die er ooit aan hingen zijn veranderen nu in geurende wijn in oude eikenhouten vaten. Ze werden in september handmatig geplukt, zo vertelt MarÃa, de medewerkster van de bodega ons nadat we hartelijk zijn verwelkomd. De steile hellingen hier zijn ontoegankelijk voor de meeste machines. Er groeien Pedro Ximén en Moscatel druiven. De wijnen hiervan dragen het keurmerk Denominación OrÃgen Málaga y Sierras de Málaga.
Het is de oudste wijnbodega van Málaga, die inmiddels ook cultureel erfgoed is. De wijnen worden gedistribueerd naar gespecialiseerde winkels en restaurants in Spanje en een deel komt terecht bij de warenhuizen van El Corte Inglés. Iedereen die toevallig in de buurt is kan er zelf ook wijn proeven en kopen. Wel rustig aan als je nog achter het stuur moet, de zoete wijnen kunnen een alcoholgehalte hebben van ruim 15% en in combinatie met het hoge suikergehalte stijgen ze je nogal snel naar het hoofd. Proeven kan trouwens ook goed bij de gezellige, historische taveerne aan de Alameda Principal nummer 18 in Málaga. Deze ‘vinoteca’ verkeert al ruim honderd jaar in dezelfde staat en is als ‘de sherrybar’ of de ‘kathedraal van de wijn’ een begrip in de stad.
Lunchen in Comares
Nadat we een aantal flessen Pajarete 1908, Pedro Ximén 1908 en Isabel II in de kofferbak hebben gevleid en bijna een half uur hebben gereden, parkeren we onze auto voor de onlangs vernieuwde stadspoort van Comares. Deze geeft toegang tot het historische deel van het dorpje dat als een stenen wolk de bergtop bedekt. Dankzij deze spectaculaire ligging is het dorp van heinde en verre te zien. We wandelen onze neus achterna door de charmante, kronkelstraatjes en leren via de van tegels gemaakte informatieborden meer over de Moorse geschiedenis van het dorp. Tussen de gevels door zien we elke keer een ander subliem uitzicht over de omgeving.
Nadat we de begraafplaats met waarschijnlijk de spectaculairste ligging van Andalusië hebben bezocht, is het tijd om te gaan lunchen. Dat doen we bij hotel/restaurant El Molino de los Abuelos. Dit pand en een groot deel van de inrichting stamt al uit 1800. Het heeft een prachtig terras met vergezichten over Vélez-Málaga, de zee daarachter en de Sierras de Tejeda y Almijarra met de ‘pico La Maroma’ in de verte. Grove houten balken, lage deuren, antieke kasten en verschillende door houten trapjes met elkaar verbonden niveaus geven je het gevoel het verleden in te stappen.
Op het terras voor de ingang van het restaurant op het dorpspleintje bij de ‘mirador’ schijnt een heerlijk winterzonnetje en daar eten we onze ‘gazpachuelo’. Dat is een traditionele Andalusische vissoep. Aan de visbouillon is mayonaise toegevoegd en erin drijven stukjes heek, kabeljauw, gamba’s en heerlijk smakende stukjes gekookte aardappelen in. We bestellen er nog een salade bij en kunnen voldaan onze tocht voortzetten via Benamargosa naar Vélez-Málaga.
Koffie in Vélez-Málaga
In een kleine veertig minuten komen we aan in wat het bruisende centrum van de intensief gecultiveerde streek AxarquÃa is. Hier zijn tal van landbouwcoöperaties gevestigd die alle in de omgeving geteelde mango’s, avocado’s, citrusvruchten, olijven, chirimoya’s en nog veel meer verhandelen. Die bedrijvigheid zorgt ervoor dat Vélez-Málaga een erg gezellig en nog zeer authentiek Spaans provinciestad is.
Achter de onooglijke bebouwing aan de rand van de stad ligt het historische centrum schilderachtig tegen de flank van een heuvel aan gedrapeerd. Het is leuk om vanaf Plaza de la Constitución waar de recent opgeknapte kerk San Juan Bautista staat, de Puerta de la Villa te beklimmen. Dit is een gerestaureerd gedeelte van de oude stadmuur met een indrukwekkende poort. Vanaf hier volgen we de straten die bedekt zijn met authentieke, in mooie patronen ingelegde keitjes. Rond siësta-tijd hoor je door de gesloten rolluiken gezellige huis-tuin-en-keukengeluiden. De inwoners die wel op straat zijn, groeten ons hartelijk. Het Moorse fort boven op de berg wordt omringd door groen.
De toren was enkele jaren gesloten, maar is nu weer te beklimmen om bovenop te genieten van een top-uitzicht. Weer beneden bezoeken we aan de Calle San Francisco 20 een fraai pand – nu cultureel centrum – waar de beroemde Spaanse schrijver Miguel de Cervantes in 1594 verbleef. We strijken ten slotte neer op het terras van Restaurante Asador la SastrerÃa op Plaza de la Constitución met uitzicht op de bogengalerij van de eveneens onlangs opgeknapte expositieruimte El Pósito. Normaal gesproken eet je hier, maar wij bestellen alleen een koffie en genieten van het aan ons voorbijtrekkende Spaanse leven dat net uit de siësta ontwaakt.
www.turismocomares.es
www.turismo.velezmalaga.es
www.antiguacasadeguardia.com
