Tijdens een hoorcollege in het 5e jaar van Diergeneeskunde kregen we een filmpje van een hond te zien. We zagen een Yorkshire terrier los in het bos lopen, de eigenaar gooide een stok, de Yorkie rende er achteraan, pakte de stok in de mond en bracht het terug naar de eigenaar. Wat is er mis met de hond werd er gevraagd. Veel studenten hadden een kreupelheid of afwijkende gang gezien, maar nee….. deze hond had geen ogen! – die waren beide door een oogaandoening verwijderd. Blinder dan dat kan je niet zijn!!!
Blindheid bij de hond kan aangeboren zijn of later door een ziekte of ongeluk zijn veroorzaakt. Een blindgeboren hond zal zijn reuk en gehoor beter ontwikkelen ter compensatie en zich leren redden. De verkregen blindheid kan geleidelijk ontstaan door degeneratie van de lens (cataract) of van de retina (atrofie), maar kan ook acuut ontstaan door een erfelijke aandoening (SARD) of door een acuut trauma waarbij de retina loslaat, en daardoor de staafjes en kegeltjes geen informatie meer kunnen doorgeven aan de oogzenuw.
De meeste honden passen zich in 6 tot 8 weken wel aan door voornamelijk hun reuk – die in alle opzichten al veel beter is dan die van de mens – verder te ontwikkelen en oriëntatiepunten te onthouden. Als baasje kun je rekening houden met een paar dingen zodat het leven van een blinde hond veel aangenamer is.
– Verander het meubilair niet van plaats. Ze vormen namelijk een mentale plattegrond en weten dus waar iets staat, de route naar de deur, de etensbak, de mand etc.
– Laat bij huishoudelijk werk niet de stofzuiger of dweilemmer ergens in het midden staan. Anders lopen ze er tegenaan.
– Bescherm de scherpe hoeken op de hoogte van de hond opdat ze zich niet zullen bezeren als ze er toch tegenaanlopen.
– Plaats kinderhekjes voor de trap of voor andere van hoogte verschillende plaatsen. Zorg dat de hond niet onbewaakt in de buurt van het zwembad kan komen.
– Gebruik je stem om de hond te leiden en laat ze alleen aan de riem (zij het een lange) uit.
– Identificeer de blindheid via een plaatje aan de halsband en maak een notitie op de microchip registratie, mocht de hond de weg kwijtraken.
– Ook een blinde hond wil spelen, zorg dus voor ´ruikende´en geluidmakende speeltjes. Vooral stoffen speeltjes met een piepertje erin zijn hiervoor geschikt.
Met bovenstaande tips kun je het leven van een blinde hond veel aangenamer maken.
Nazli van den Kieboom
Dierenarts bij Pointer Clinic in Estepona.
pointerclinic.com
