De achtertuin van Torremolinos

het ravijn van de wolf

Het uitkijkpunt Mirador La Cañada del Lobo ligt in de bergen achter Torremolinos. Omdat een wandeling met doel altijd leuker is dan zomaar een rondje lopen, leek ons een panoramisch zicht over dit gedeelte van de kust en achterland een mooie beloning voor een stevige klimpartij.

Tekst en foto’s: Else Beekman

Uitkijkpunten liggen doorgaans hoog. Ons doel van vandaag bevindt zich op een hoogte van 644 meter op de grens van de gemeentes Alhaurín de la Torre, Torremolinos en Benalmádena. We onderzochten drie manieren om bij La Cañada del Lobo (het ravijn van de wolf) te komen. Met de eerste geef je jezelf ook meteen een flinke uitdaging: je begint aan de kust bij het bekende Parque La Batería in de wijk Montemar op de heuvel achter La Carihuela en loopt omhoog via de Avenida del Carmelo, en Camino del Pinillo tot je onder de A7 doorwandelt. Vanaf daar leidt de weg nog anderhalve kilometer de bergen in tot je bij het Depósito Municipal uitkomt. Als je je auto in Torremolinos fout parkeert, is dit de plek waar je hem weer op kunt halen.

Een tweede mogelijkheid is je auto direct tegenover de ingang van het Depósito parkeren.  Als je hiervandaan nog 50 meter verder omhoog loopt, zie je een met graffiti versierd bord waar een pad linksaf het bos inleidt. Alleen een klein bordje met de aanduiding PR-A172 duidt op het bestaan van een route. Laat je niet afschrikken door het wat shabby uiterlijk van de omgeving hier en al helemaal niet door de enorme nog in bedrijf zijnde afgraving. De bouwwoede langs de Costa del Sol moet natuurlijk ergens zijn materiaal vandaan halen… Eenmaal in het bos en verder op de berg merk je daar niets meer van en bevind je je midden in de natuur. Vanaf deze plek kun je er ook voor kiezen om langs de westkant van de afgraving naar de mirador te klimmen in een niet te moeilijke route van 8,8 kilometer. Zoek voor de exacte omschrijving hiervan op Wikiloc met de woorden ‘Mirador Cañada del Lobo, Pico Palomas, Torremolinos’.

Route vanuit Arroyo de la Miel

De derde optie is geschikt voor wie wel de natuur in wil, maar daar liever niet zoveel moeite voor doet. Rijd over de A7 naar de afslag Benalmadena Arroyo de la Miel (222). Ga vanaf daar de bergen in (komend van richting Málaga is dat rechtsaf en komend vanuit richting Marbella linksaf en dan de snelweg onderdoor. Je rijdt de nieuwbouwwijk in en parkeert je auto aan het begin van Calle Miami. Deze straat loopt door tot het uitkijkpunt Mirador La Cañada del Lobo en passeert eerst nog een berghut met dezelfde naam. Raak niet in de verleiding om net als wij die weg in te rijden omdat de ketting op de grond ligt. Die ligt daar niet voor niets, ontdekten wij bij terugkeer toen we opgesloten bleken te zitten. Het geluk was met ons, want na een paar minuten enigszins vertwijfeld te hebben bestudeerd of we die ketting toch nog los zouden kunnen krijgen, kwam er een aimabele boswachter aan. Hij zwaaide demonstratief met een sleutel en liet ons door. Niet zonder te benadrukken dat we er normaliter een fikse boete voor hadden gekregen. Wel lezen we later op de website van de gemeente, dat je vooraf toestemming kunt vragen om naar boven te rijden. Terug naar de route: wandel de Calle Miami omhoog tot je bij het uitkijkpunt bent. Als je redelijk doorstapt, ben je er in een uur en heb je 3,8 kilometer afgelegd.

Route vanaf de Depósito Municipal

De leukste weg naar boven vonden wij die vanaf de gemeentelijke autobewaarplaats. Zodra je hier het bos inwandelt, neemt de onbedorven natuur het over van de enorme afgraving die je vanaf je parkeerplaats ook ziet liggen. Bij de eerste splitsing van het pad houd je rechts aan. Volg de stip en pijl die met blauwe verf op boom en steen  zijn aangebracht en wandel door langs een riviertje. Althans, dat is het als het geregend heeft. Eind september is de grond kurkdroog en het enige echte groen is afkomstig van dennen en lichtend groene ‘palmitos’. Het pad is overal goed begaanbaar. Wel met veel losliggende stenen, dus het dragen van comfortabele schoenen is geen overbodige luxe.

Bij het volgende kruispunt volgen we weer de blauwe pijl. Ook hebben we de wandelapp Wikiloc aanstaan. Die leidt je via GPS (ook als je geen bereik hebt) precies over de route. Je hoort een bliepje als je van je pad afraakt en een sympathiek belletje klingelt als je daar weer opkomt. Een fijn houvast. Fanatiekelingen kunnen deze route ook rennend volbrengen, zo toont ons een hijgende passant die in kleurrijk glanzende sportoutfit soepel de berg op draaft. Een beetje confronterend want wij hijgen al terwijl we alleen maar rustig omhoog lopen. Bij een bordje met ‘Del Lobo’ erop begint het pad te dalen. Een dal met droge rivier volgt en vanuit hier komen we uit bij Puerto del Lobo. Drie routepaaltjes met dezelfde tekst leveren enige verwarring op. Welke te volgen? Wij slaan linksaf en gaan de berg op. Rechtdoor zou je direct naar de mirador lopen. Wij kiezen voor een rondje en gaan liever niet dezelfde weg heen en terug.  

Hakgeluiden en downhillers

Na nog een bochtje zien we beneden ons Torremolinos liggen met daarachter de inmense blauwe watervlakte van de Middellandse Zee. Hoge flats weerkaatsen via de ramen het zonlicht. Bij de volgende splitsing gaan we naar rechts. Even later volgt een mooi doorkijkje naar Arroyo de la Miel, de jachthaven Puerto Marina en zien we op de flank van de Calamorro-berg de kabelbaan. Vervolgens leidt ons pad weer door een rustiek dalletje en kunnen we even uitrusten van het behoorlijke klimwerk. Tot we een vreemd hakgeluid horen. De hond kijkt er wat zorgelijk bij. Eenmaal dichterbij ontwaren we een mountainbiker die wat onderhoud aan het pad pleegt en ons behulpzaam bevestigt dat we op de goede weg zijn. Het gebied hier is een walhalla voor ‘downhillers’ ofwel échte mountainbikers die over smalle, bochtige en rotsachtige bergpaadjes de berg afraggen. Ieder zijn hobby!

De mirador

Ons pad komt uit op de deels verharde Calle Miami, die we eerder noemde bij de alternatieve route naar de mirador vanuit Arroyo de la Miel. Tien minuten later passeren we een groot kruispunt. Linksaf ga je naar het bovenstation van de kabelbaan, de middelste weg leidt je omlaag naar Alhaurín de la Torre en rechtsaf vervolgt onze route. Vanaf hier zien we beneden in de diepte de Vallei van de rivier Guadalhorce liggen en zijn we nog tien minuten lopen verwijderd van de mirador. Het beeld van een huilende wolf siert het wat bombastisch aangelegde betonnen, maar mooi gelegen complexje. Helemaal in het oosten zien we Vélez-Málaga liggen. Beneden voorbij de afgraving liggen Torremolinos, Puerto Marina en Torrequebrada te schitteren in de zon. Als het helder weer is, zie je vanuit hier ook El Torcal en de Sierra Nevada. Vandaag beperken heiige sluierwolken ons zicht. Na even van het uitzicht en een kleine picknick te genieten, dalen we af via een klein pad dat vanaf het toegangspad naast de mirador linksaf slaat richting Torrmeolinos. Dit zigzagt vrij steil naar beneden.

Let onderweg goed op aanstormende fietsers. Die hebben doorgaans een flinke snelheid en rijden je zo van de sokken. Wij werpen ons gelukkig net op tijd in de bosjes tegen de bergwand, alvorens een downhiller met piepende remmen tot stilstand komt. Vriendelijk vraag hij of alles goed is en verdwijnt net zo snel uit ons zicht als dat hij erin kwam. Bij de drie paaltjes van Puerto de Torremolinos die we op onze heenweg ook zagen, wandelen we rechtdoor tot we weer in het dennenbos komen, dat ons naar het begin van de route leidt.

La Cañada del Lobo

Het complex La Cañada del Lobo rond de mirador werd in 2004 aagelegd. Het bevat een refugio forestal (berghut), een albergue (een herberg) en een aula de la naturaleza (een natuurmuseum) en is normaal gesproken te huur. Om veiligheidsredenen werd het vorige zomer voor onbepaalde tijd gesloten. De gemeente zoekt nu naar een nieuw bedrijf dat het complex op een milieuvriendelijke manier kan gaan uitbaten.

https://turismotorremolinos.es/es/descubre/lugares-de-interes/la-canada-del-lobo/