De zon schijnt weer, mensen kunnen weer de straat op en er is een plan om weer naar een enigszins normale samenleving terug te keren. Hoewel iedereen nu de woorden ‘het nieuwe normaal’ nog tussen aanhalingstekens plaatst vrees ik dat die over twee weken wel verdwenen zijn en dat zelfs het woord ‘nieuwe’ verdwijnt. Ik ben van mening ben dat we ècht niet moeten gaan denken dat afstand houden ooit als normaal beschouwd zou moeten worden. Maar als ik naar de afgelopen zeven weken kijk merk ik wel dat ik sommige van de beperkingen zonder er nog al te veel over na te denken in mijn dagelijks leven geïntegreerd heb.
Ben ik dan nu een mak schaap geworden? Absoluut niet. Dat gaat ook niet gebeuren. Behalve dat ik gewoon weer 100% aan het werk wil, verheug ik me vooral op de sociale contacten. Eind deze maand ben ik jarig en na uitvoerige bestudering van alle fases kwam ik tot de conclusie dat het dan wel tijd is voor een feestje. De reacties in mijn omgeving verschillen. De Nederlandse vrienden hebben wel zin in een bbq op de campo. Mijn Spaanse vrienden zijn, op één na, wat afwachtender. Ze moeten uit andere steden en dorpen komen en vrezen voor controles maar vooral ook voor besmetting. En eind mei is er volgens hen ongetwijfeld weer sprake van een opleving van het virus.
Dat virus waart rond, dat kan natuurlijk niet ontkend worden. Met de juiste maatregelen kun je besmetting voorkomen dus dan hoef je je volgens mij ook niet langer in je huis op te sluiten. Afgelopen week kwam ik erachter dat er mensen zijn die die filosofie nu al aanhangen. Er blijkt een heus illegaal party circuit te zijn. Ik had al eerder gehoord over mensen die in hetzelfde appartementencomplex wonen via het trappenhuis naar de buren sneaken om samen te lunchen. Maar er blijken dus ook mensen zijn die met clubjes vrienden afspreken voor een borrel bij hen thuis. Er wordt niet omhelsd of gezoend en de stoelen staan een metertje van elkaar. Iedereen zijn eigen bakje met nootjes en klaar.
Ik heb een groot terras dus afstand houden mag, omhelzen en zoenen mag ook. Bij aankomst iedereen even uitgebreid de handen wassen en niet elkaars restjes wijn opdrinken of taartvork aflikken, dan komt het allemaal vast goed. Ik heb er in ieder geval zin in, een ouderwets gezellige Spaanse lunch die voortduurt tot na het diner.
