Inmiddels ben ik al sinds donderdag, geheel vrijwillig, de deur niet meer uit geweest. Ik had net boodschappen gedaan dus niets meer nodig en voelde ook totaal niet de behoefte om me in de mensenmenigte te storten. Ik woon alleen in de campo, werk voornamelijk vanuit huis voor meerdere opdrachtgevers en ben gewend om een paar dagen achter elkaar niemand te zien. Maar toch voelt vandaag anders. Zoals altijd begin ik de dag met een kopje thee en een rondje internet, wat is er de afgelopen twaalf uur in de wereld gebeurd? Het eerste dat ik zie in El Pais is dat ons aller premier met de regering in overleg gaat over het verlengen van de noodtoestand. Dat vind ik geen goed nieuws. Ook van de apps van de NOS en Diario Sur word ik niet echt vrolijk.
Ondertussen stromen de whatsappjes binnen. Werk, vrienden en familie die willen weten hoe het is, mensen waarvan ikzelf het bestaan helemaal vergeten was sturen allerlei berichten over corona door. Wat ik proef in de conversaties is dat het allemaal spannend is. Je ziet het ook op facebook, iedereen deelt allerlei nieuwtjes en wat me opvalt is dat de Nederlanders hier met enige trots melden dat er in Spanje in ieder geval wel drastische maatregelen worden genomen. Met politie en leger valt hier niet te spotten en dat vindt iedereen ok.
Ik ben enige jaren geleden al opgehouden overal een mening over te hebben. Sommige onderwerpen zijn gewoon te ingewikkeld of ik vind de argumenten van beide kanten redelijk. Simpelweg observeren is vaak veel interessanter. En zo ben ik al twee maanden alle berichtgeving over het coronavirus aan het observeren. Uitermate boeiend om te zien hoe iets dat in eerste instantie een stevige griep leek in een verre provincie in China waar ze vleermuizen eten uiteindelijk is uitgegroeid tot wereldwijde chaos.
Aan het einde van de dag is het echter ook een chaos in mijn hoofd. Ik ben eigenlijk niet zo bang voor het virus, heb er het volste vertrouwen in dat daar uiteindelijk wel een medicijn en vaccin voor komen. Waar ik me zorgen over maak is de economie, alleen in Spanje al zullen honderdduizenden mensen een zeer zware tijd gaan doormaken. Veel van mijn vrienden zijn net als ik zzp-er en we hebben de afgelopen maanden al gemerkt dat enige paniek in de lucht hing. Minder of geen inkomsten meer en zien de toekomst zwart in. Gelukkig zie je op internet wel weer het bewijs van de creativiteit van de kleinere ondernemers. Gratis online advies, workshops, danslessen, restaurants die gaan thuisbezorgen of kortingen voor coaching sessies via skype. Voor nu hebben we geen andere keuze dan thuisblijven, maar stilzitten hoeft dus niet!
