Andalusië is een prachtig fietsgebied. De mooiste routes liggen in het binnenland en vereisen wat klimwerk. Maar ook langs de kust kun je prima fietsen, vooral in de maanden dat de temperaturen hoog zijn is een windje vanaf de zee welkom. We zetten de fiets in het busje en rijden naar het grensgebied tussen de provincies Málaga en Granada, de Costa Tropical.
De meeste mensen hebben waarschijnlijk wel eens gehoord van de Cuevas de Nerja. Deze mooie grotten liggen echter in het naast Nerja gelegen dorpje Maro, het beginpunt van onze tocht. We parkeren op de algemene parkeerplaats van Playa Maro en zetten koers in de richting van La Herradura over de N-340. Deze weg is vrij rustig omdat al het snelverkeer wat richting het noorden van Spanje rijdt de A-7 neemt.
Verleiding van het strand
Na de eerste kilometers beginnen we kleine baaitjes te zien, inhammen in de rotsachtige kust. Bij ieder baaitje kun je boven aan de weg je auto parkeren en dan afzakken naar een klein strandje. Sommige hebben een chirinquito en verhuren ligbedjes, het ziet er aanlokkelijk uit.
Voordat we La Herradura inrijden naderen we een tunnel. Vlak voor die tunnel is er een afslag naar rechts, deze wordt aangegeven als de afslag Cerro Gordo. Dat is de oude weg naar het dorp. De weg is zeer rustig en nog steeds goed begaanbaar. De uitzichten zijn schitterend en stoppen is bijna een must.
Na een stukje klimmen begint de afdaling naar het begin van de boulevard van La Herradura. Dit plaatsje is het eerste dat je tegenkomt als je de regio Costa Tropical van de provincie Granada binnenrijdt. Het plaatsje heeft naar mijn inzicht een chique en charmante uitstraling. Waarschijnlijk heeft het de naam gekregen vanwege de vorm van de baai waar het aan ligt: die van een hoefijzer.
La Herradura staat vooral bekend om zijn watersporten, je kunt er prima duiken, snorkelen en zeilen. Het kleine centrum is redelijk authentiek gebleven met kleine straatjes en patio’s.
Rustige badplaats
Na een verfrissend drankje op een van de vele terrasjes aan de boulevard, vervolgen we onze weg in oostelijke richting. Daar vinden wij Punta de la Mona, een uitstekende rotspunt met daarop veel vrijstaande villa’s met uitzicht op zee. Daarnaast bevindt zich Marina del Este, een van de weinige luxe havens aan de Zuid-Spaanse kust met ongeveer 200 ligplaatsen.
Wederom fietsen wij op de N-340 richting Almuñecar. Almuñecar is een populaire badplaats, vooral de inwoners van de stad Granada komen hier graag een dagje of vakantie aan het strand doorbrengen. Wat ons redelijk verbaasde dat het vrij rustig was. Navraag bij onze ober, wederom op een terrasje, leert dat eigenlijk alleen in de maand augustus alles vol vakantiegangers is.
Woonplaats voor velen
Dit plaatsje heeft een rijke geschiedenis. De oorspronkelijke bewoners kwamen uit Afrika, de Iberiërs en deden veel aan landbouw, dit was in de 9e eeuw voor Christus. 6 eeuwen later werd het gebied veroverd door de Romeinen. Het was voor de Romeinen een belangrijke stad. De overblijfselen uit deze tijd zijn nog steeds te zien, de Romeinse Aquaducten en het El Majuelo park met haar Romeinse visvijvers zijn zeker de moeite waard om te bezoeken.
Op de heuvel San Miquel ligt het Castillo de San Miguel. Het is van oorsprong een Moors kasteel en heeft een gracht en hoge toren. Na de herovering door de Christenen kreeg het de huidige naam.
Onderaan de voet van het kasteel komen we langs het beeld van Abderamán, een prins uit Syrië. Na verdreven te zijn uit zijn stad Damascus zette deze prins met hulp van de Marokkaanse Berbers in augustus 755, voet in Europa bij de kust van Almuñecar.
Naast het kasteel ligt een grot die je kunt bezoeken, wel even een kaartje kopen. Ook Almuñecar heeft weer een leuk oud centrum met kleine straatjes en witgekalkte huizen. Met uiteraard een grote hoeveelheid aan pleintjes, terrasjes en restaurantjes.Op de boulevard vinden we openbare bankjes en een rotonde met een beeld van een grote octopus, gemaakt van mozaïek, typerend is voor Almuñecar.
Klimmen en dalen
Nadat we het centrum doorkruist hebben, verlaten we Almuñecar en gaan richting Salobreña. De route van vandaag gaat niet naar grote hoogten, ongeveer 140 meter, maar is wel een route met vele malen dalen en weer klimmen. Door rustig aan te doen en eens om je heen te kijken naar de verschillende landschappen is het prima te doen.
We komen aan bij het eindpunt van onze route. Salobreña is een plaats met een zeer rijke geschiedenis. De meest prominente overheersers waren de Moren in de 8e eeuw. In die tijd bouwden de Moren een stad op de heuveltop tezamen met het indrukwekkende kasteel. Dit kasteel is nog steeds typerend voor Salobreña.
Bij het binnenfietsen van Salobreña zien we een eenzame fabriekstoren. Een herinnering aan de vele suikerfabrieken uit het verleden.
Gelukkig zijn er veel architectonische elementen behouden gebleven en deze trekken vele toeristen. In de 19e eeuw kwamen er veel kunstenaars en schrijvers naar Salobreña vanwege de schilderachtige omgeving. Uiteraard zijn deze plekjes nog te vinden, maar ook deze plaats is helaas veranderd door de vele appartementen en hotels voor toeristen en overwinteraars.
Tijd om te eten
Na de ongeveer 32 kilometer fietsen wordt het tijd voor een heerlijke lunch. En als je dan toch aan de kust bent is het logisch dat we voor een chiringuito gaan. De keuze valt op Casa Emilio, een eenvoudig restaurant met heerlijke verse vis. Uiteraard mag de espeto niet ontbreken.
Na de lunch stappen we voldaan weer op de fiets voor de terugweg naar Maro. Wij kiezen ervoor de hele route over de N-340 te fietsen totdat we weer bij onze auto waren. Mocht je dat niet prettig vinden kan je uiteraard de weg langs de kust terug volgen. Op het moment dat we de parkeerplaats weer bereiken staat de teller op 65 kilometer en 1025 hoogtemeters. Wellicht is dit voor mensen die recreatief willen fietsen te veel van het goede. Er zijn dan ook natuurlijk andere mogelijkheden. Begin je route in La Herradura. Vandaar naar Salobreña en terug is ongeveer 38 kilometers en 650 hoogtemeters.
Een andere optie is dat je je laat afzetten in Maro en elkaar in Salobreña bij de lunch weer treft. Er zijn dus diverse mogelijkheden om ook in de warmere maanden een mooie, echt aan te bevelen fietsroute te rijden. Veel fietsplezier, doe voorzichtig, smeer je goed in en neem voldoende water mee.
