Sommige mensen hebben al iets met Madrid zonder dat ze er ooit geweest zijn. Richard Hogenkamp is één van die mensen. Toen zijn studievrienden voorstelden een stedentrip naar Barcelona te maken riep hij meteen dat hij liever naar Madrid wilde. Jaren later heeft hij een echtgenoot die uit Madrid komt en samen met hun dochter wonen ze sinds december vorig jaar permanent in de Spaanse hoofdstad. Vanuit daar reist hij het hele land door voor reportages voor kranten, magazines en het RTL-nieuws.
Tekst: Maria Kupers. Foto: Kira Hogenkamp Matilla
“Ik was met de jaarwisseling van 1999 voor het eerst in Madrid, toen de euro werd ingevoerd. Heel ingewikkeld al dat omrekenen van peseta’s naar euro’s en guldens. Maar buiten dat was het fantastisch om in Madrid te zijn, ik heb me hier vanaf het begin thuis gevoeld” vertelt Richard Hogenkamp. Eén van zijn favoriete plekken is de Plaza de Santa Ana in de Barrio de Las Letras.
“Daar was ik tijdens die vakantie in 1999 met één van die vrienden die eigenlijk liever naar Barcelona was gegaan. ’s Avonds is het hotel aan de rand van dat plein paars verlicht, een bijna magisch gezicht. Hij gaf toen op die plek toe dat Madrid toch eigenlijk best mooi is. De Plaza de Santa Ana is wel toeristisch maar tegelijkertijd gaat er een rust van uit. En sowieso ben ik een fan van de Barrio de las Letras, zoveel literaire geschiedenis!”
Liefde in Madrid
De man van Richard is een geboren en getogen Madrileen. Hij werkte tot 2008 in de reclame maar vanwege de financiële crisis was in die sector geen droog brood meer te verdienen. Hij vertrok naar Nederland en kwam in Amsterdam Richard tegen.
Vier maanden later gingen ze samen op vakantie naar Madrid en kwamen terecht op wat nu de tweede favoriete plek van Richard is: het dakterras Lagarto van het NH-hotel aan de Gran Vía. “Dat was in 2010 nog geen officieel dakterras, er waren kamers met een balkon. Ik kan me herinneren dat we op dat balkon naar de Gay Pride keken en dat ik me intens gelukkig voelde. We komen er nu nog steeds regelmatig om een drankje te drinken” aldus Hogenkamp.
Niet belangrijk
“We zijn inmiddels 13 jaar samen en in die tijd heb ik bijna het hele land leren kennen. Niet echt als toerist want we gingen regelmatig met zijn familie en vrienden op stap. Vorig jaar besloten we definitief naar Madrid te verhuizen. Ik zegde mijn baan bij RTL-nieuws op en ging als freelance-journalist aan de slag. Ik heb bewust niet voor een correspondentschap gekozen, dan ben je afhankelijk van één opdrachtgever en kun je elke vijf jaar weer ergens anders naartoe gestuurd worden. De diverse opdrachtgevers die ik voor vertrek benaderde zeiden dat ze wel artikelen van me wilden, maar dat ik goed moest weten dat Spanje geen prioriteit was”, vertelt Richard.
Spanje blijft boeien
Ruim een half jaar na de opmerking ‘geen prioriteit’ zijn al vele artikelen van Richard gepubliceerd. Volgens Hogenkamp komt dat omdat Spanje een boeiend land is.
“De economie groeit hier harder dan in de rest van Europa en er gebeurt veel op het gebied van technologie en energie. Dergelijke onderwerpen zijn interessant voor de lezers van bijvoorbeeld het Financieel Dagblad en Elsevier. Ik ken het land ondertussen 13 jaar en spreek de taal vloeiend, daardoor is het volgens mij een stuk makkelijker om met goede ideeën te komen”.
Het grootste deel van zijn journalistieke werk bestaat uit het schrijven van artikelen maar voor RTL-nieuws maakt hij ook nog regelmatig reportages. “Het grote voordeel van schrijven is dat je meer de diepte in kunt gaan, op de televisie heb je ongeveer anderhalve minuut om een verhaal te vertellen. Maar dan heb je wel weer het voordeel van de bijbehorende beelden. Ik vind beide journalistieke vormen leuk, het is voor mij een fijne balans.”
I love Spain
Richard heeft in de afgelopen twintig jaar ontdekt dat elk gebied in Spanje een totaal eigen charme heeft. “Het landschap is zo enorm gevarieerd en er is zoveel ruimte overal. Dat kennen we in Nederland niet.” Madrid blijf echter voor altijd de stad die zijn hart gestolen heeft.
“In vergelijking met twintig jaar geleden is de stad enorm veranderd. Je ziet er nu veel meer buitenlanders, zowel toeristen als inwoners. Het is een stad van internationaal belang geworden. Ik geniet van de grandeur van de architectuur, het feit dat je binnen 40 minuten in de bergen zit en de open relaxte sfeer in de stad. Je kunt bijvoorbeeld in één wijk dames met bontmantels zien en twee metrostations verder kom je vooral transseksuelen en gays tegen. Alle leefstijlen kunnen hier prettig met elkaar samenleven”, sluit Richard af.
