De derde arm

Het is een vrij normale dag op de praktijk met wat inentingen, een oorontsteking, nagels knippen, een vol operatieprogramma, hondje castreren, katje castreren, bultje verwijderen. En dan komt er een spoedafspraak: een buitenkat met een dik been. Volgens de mevrouw is hij super lief, maar ja het blijft een kat! Voorzichtig gaat het deurtje open van de kooi en als een raket vliegt de kat eruit, te snel om hem vast te pakken.

Na een rondje door de behandelkamer te hebben gerend zat hij rustig uit te hijgen onder de tafel. Ik heb dus een kans het beestje in de nek te grijpen en op de tafel te zetten. Dat gaat prima maar dan komt de volgende uitdaging: onderzoeken en behandelen. Mijn linkerhand is al bezet, die houdt de kat vast. En met één hand kan ik geen injectie vullen! Hoe heerlijk zou het zijn een derde arm in het midden te hebben! Die kan de kat vasthouden en ik gewoon mijn werk doen. Gelukkig is er een assistente op de praktijk voor maar liefst twee extra handen. Ik vraag haar de telefoon maar even te laten rinkelen en de helpende hand te bieden.

Ook bij de volgende patiënt zou ik wel een octopus willen zijn. Het is nu de tijd van de grasaren die de vervelende gewoonte hebben in het lichaam vast te gaan zitten. Tussen de tenen, in het oorkanaal, onder de oogleden, in de oksels en op veel andere plaatsen hebben we die gevonden en verwijderd.

Ook vandaag weer zo’n stuk onkruid dat overlast geeft: een hond met een grasaar in het oorkanaal. Dat stukje plant lijkt pootjes te hebben en komt steeds dichter bij het trommelvlies en dat doet pijn. De hond houdt zijn kop scheef, schudt en laat merken dat het pijnlijk is door te gillen en zelfs te bijten bij aanraking. Met een otoscoop kijk ik of er een of meer grasaren in zitten. Ook hier zou die derde hand zooo handig zijn! Oor en otoscoop houd ik samen in mijn linkerhand en het grijpertje in mijn rechterhand. Het kán, maar heel praktisch is het niet. Bovendien zit er ook nog een beweeglijke hond aan dat oor vast. Maar gelukkig krijg ik de aar eruit en is het leed weer geleden. Volgens mij laat de eigenaar vanaf nu de hond alleen nog maar over versgemaaide gazons of beton lopen…